Το θαλασσί της θάλασσας αθόρυβα,μειλίχια, ιλαρά να αφήνει και να αφήνεται μπροστά σου. Η αλμύρα της , ιώδιο αειθαλές, μακρόσυρτο, η γεύση σου, το άγγιγμα των βλοσυρών βλεφάρων σου παράχωμα νιορτής, άκουσμα ισχνό, ωσάν παλαιό ακορντεόν αναζητά τις νότες του!
Να γράψει θέλει, ν΄ ακουστεί πως χάνονται οι αγάπες, λησμονούν και λησμονιούνται σαν δεν αγαπάς το θαλασσί της θάλασσας, σα λησμονείς άκουσμα από ακορντεόν που αναζητά στις νότες να σε βρει...!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου