ΡΑΔΙΟΦΩΝΙΚΕΣ ΕΚΠΟΜΠΕΣ "ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΑ ΕΝ ΧΡΙΣΤΩ"

Τετάρτη 3 Αυγούστου 2016

«Περιδιάβαση στα καλντερίμια του Αιτωλικού»

 
Δημητρίου Π. Λυκούδη, 
Θεολόγου – Φιλολόγου, Υπ. Δρος Παν/μίου Αθηνών 


«Η πρώτη εντύπωση έχει διαχρονικό κόστος» έγραψε κάποτε ο Βολταίρος! Η πρώτη εντύπωση, ικανή να υπερβεί χωροχρονικά όρια, δύναται ακόμη να εξαπολύσει οργή απέναντι σε ανείπωτες τοπολογικές διατάξεις, να εξέλθει των φτωχών διανοητικών και αντιληπτικών ορίων του ανθρωπίνου νοός, και όμως, η πρώτη εντύπωση και τότε, δύναται και ικανή φαντάζει να διαρραγεί μπροστά στο ¨θέαμα¨ που πολλές φορές με ¨αιδώ¨ την συνοδεύει και καιροφυλακτεί! Η πρώτη εντύπωση, αυτά ήρθαν στο νου μου όταν αντίκρισα το Αιτωλικό, την πολίχνη ως συνηθίζω να γράφω του Αιτωλικού που είναι μεστή και αδάμαστος φορέας ιστορικών και ιδιαιτέρως εμβριθών πολιτιστικών αναμνήσεων και αξιών! Αυτά στην αρχή όμως, ως ¨πρώτη εντύπωση¨…! Μετά;  Αν ο Βολταίρος είχε δίκιο που έγραφε για την ¨πρώτη εντύπωση¨, έχω την αίσθηση πως έχει εφαρμογή εδώ αποκλειστικά η φράση του Κάλβου που διατυμπάνιζε ότι «είναι φορές που το αποτέλεσμα σού αποποιεί τον ανθρώπινο τίτλο, σού αφαιρεί την αξία και την ολότητα του ανθρωπίνου προσώπου».
Αν δεν κατάλαβες όσα υπαινίσσομαι με τα ως άνω, αρκεί ένας περίπατος στα καλντερίμια της πολίχνης του Αιτωλικού, μία περιδιάβαση στα στενά του, στους δρόμους του, στα γιοφύρια του και μαθές με μια, με δυό, είναι σίγουρο, πιο γρήγορα θα κατανοήσεις τα λόγια του σπουδαίου Κάλβου, πιότερα και αρτιότερα από τα γραφόμενά μου. Η πλήρης και απόλυτη εγκατάλειψη! Αισθάνεσαι πως ο χρόνος έχει σταματήσει ανασταλτικά και αντιπαραγωγικά! Μαθές τόπος ξεχασμένος, αποκαρδιωτικό θέαμα, απόκοσμο, μελαγχολικό! Ένας τόπος ιστορικός, μία πολίχνη πολιτισμού απωλεσμένη και εγκαταλελειμμένη.
«Καθώς βαδίζω, μια σκιά μ΄ ακολουθεί από πάνω, σαν βαρύ νέφος ή φτερό δυσοίωνου πουλιού. Είναι μαζί μου όπου να πάω, μαζί μου ό,τι να κάνω, και δεν αφήνει να δω τον ήλιο του θεού» θα πει ο Καρυωτάκης. Σύρω τα βήματά μου στα απύθμενα στη ροή του χρόνου σοκάκια και καλντερίμια του Αιτωλικού! Ξεχασμένα από Ουρανό και γη, Θεό και άνθρωπο! Δεν εστιάζω σε πρόσωπα, ποτέ δεν με ενδιέφερε αυτό! Σε θεσμούς εστιάζω, στις ¨αρχές¨ παράπηγμα φιλότιμου ζητώ! Μία πολίχνη ξεχασμένη, μία πόλη που αναζητά παρηγοριά στους λιγοστούς που παλεύουν ακόμη, σε όλους εκείνους που αγωνίζονται να ¨κρατήσουν¨ αλώβητο το Αιτωλικό στη λησμονιά του χρόνου, στη λησμονιά των ανθρώπινων νοών!
Τα γιοφύρια του Αιτωλικού, ιστορικά οικοδομήματα, μνημεία πολιτισμού από τη μια, κατεδαφισμένα σε πολλά σημεία τους από την άλλη! Ο περιφερειακός δρόμος που ενώνει με το δυτικό γιοφύρι, όλα παραμελημένα, οι κάδοι των απορριμμάτων ανύπαρκτοι, όσοι δε υπάρχουν είναι άνευ ουσίας και ουσιαστικής χρήσης! Παγκάκια υπαίθρια διαλυμένα, πώς να αντέξουν ανθρώπινο πόνο να σπουγγίσουν! Μια τοπική κοινωνία ανύμπορη, που εκτός φωτεινών εξαιρέσεων, δείχνει να έχει αποδεχτεί την δολερή της μοίρα, να έχει αποδεχτεί τη φθίνουσα πορεία στο τέλμα της! Οι δε ¨αρχές τυρβάζουν περί πολλά¨ και κωφεύουν, εκ του αποτελέσματος, να δράσουν αποτελεσματικά, να επιστρατεύσουν όσον κόπο απέμεινε για να ¨μεταμορφώσουν¨ την παραπάνω εικόνα! Είναι όμως καιρός, ήρθε η στιγμή!
Όσοι αγαπήσαμε και αγαπάμε το Αιτωλικό, όσοι πονάμε καρδιακά για το φυσικό και οικοδομικό του κατάντημα! Εμπρός λοιπόν, να αλλάξου-με την εικόνα, να ενώσουμε τη φωνή μας, μια διαμαρτυρία , μια οργή να σπεύσει να τους συναντήσει! Δεν έ-χετε δικαίωμα ωρέ, τόποι ωσάν το Αιτωλικό είναι ακριβοπληρωμένοι με αίμα μαρτύρων και ηρώων! Δεν έ-χετε δικαίωμα ωρέ!  Σπουγγίσατε τα πόδια σας, αποτινάξατε τον κονιορτόν των υποδημάτων σας ωσάν βαδίζετε την αιτωλική γη! Είναι γη μαρτυρική, γη ηρώων! Αιτωλική γη! Γη μαρτύρων και ηρώων! Γη των προγόνων μου!

Δεν υπάρχουν σχόλια: